Traktati i Lozanës: Njohja ndërkombëtare e Türkiyes shënon 100-vjetorin.     /Foto: Reuters

Një shekull më parë, më 24 korrik, vendet në mbarë botën e njohën Türkiyen si një komb të pavarur dhe sovran me nënshkrimin historik të Traktatit të Paqes të Lozanës në Pallatin Rumine në qytetin zviceran buzë liqenit.

Muajsh negociatash intensive kishin çuar në ngjarjen e rëndësishme nën Konferencën e Paqes të Lozanës, të mbajtur në Hotelin Beau-Rivage Palace, i vendosur në brigjet piktoreske të liqenit Leman në Lozanë.

Në një libër që përkujton 150 vitet e historisë së hotelit, zbulohen detaje të shumta rreth konferencës së rëndësishme, duke hedhur dritë mbi arsyen pse Zvicra u zgjodh si vendi i zhvillimit, ndërlikimet e negociatave dhe njohja përfundimtare ndërkombëtare e një kombi të ri.

Konferenca e Paqes e Lozanës filloi në nëntor 1922.

Libri, i publikuar nga hoteli, shpjegon se Lozana u zgjodh si vendi i ngjarjes nëpërmjet një procesi eliminimi.

“Turqit donin që konferenca të zhvillohej në Smyrna (Izmir), të cilën ata sapo e kishin çliruar nga ushtria greke, por kjo nuk bëhej fjalë. Londra dhe Parisi gjithashtu u përjashtuan pasi Britania dhe Franca kanë pikëpamje shumë të ndryshme për çështjet që do të diskutoheshin. Venecia u përjashtua pasi do t’i jepte diktatorit të ri të Italisë, Musolinit, një mundësi të artë për të vepruar.

Gjenevës, pavarësisht se ishte shtëpia e Lidhjes së Kombeve, paraardhësi i OKB-së, iu vu veto nga ShBA-ja dhe Bashkimi Sovjetik, “vëzhgues të fuqishëm politikë të negociatave”, sipas librit.

Përfundimisht, Britania propozoi Lozanën dhe u preferua mbi sugjerimin e palës turke për një qytet tjetër zviceran, Lugano.

Gjatë konferencës, Hoteli Beau-Rivage Palace ishte mikpritës i delegacioneve britanike, japoneze, turke dhe amerikane. Francezët dhe italianët u akomoduan në Pallatin e Lozanës, ndërsa grekët qëndruan në Hotel Savoy.

“Ndërsa disa nga kombet pjesëmarrëse erdhën në Lozanë me qëllim të shpërbërjes së Perandorisë Osmane dhe rivizatimit të hartës së Azisë së Vogël, konferenca pati një përfundim krejt tjetër dhe të papritur: lindjen dhe njohjen ndërkombëtare të një vendi të ri, Türkiyes”, thuhet në libër.

Delegatëve zyrtarë, me numër 184, iu bashkuan korrespondentë të shumtë të shtypit, folës të ftuar dhe personel mbështetës të përfshirë në operacionet e përditshme të konferencës.

Të dhënat e hotelit tregojnë se delegacioni amerikan përbëhej nga tetë delegatë në konferencë, ndërsa britanikët 25 dhe francezët 26. Delegacioni grek kishte 15 anëtarë, italianët numëroheshin 18 dhe grupi japonez përbëhej nga 14 anëtarë, ndërsa delegacioni rumun kishte shtatë persona, Mbretëria Serbi-Kroaci-Slloveni kishte gjashtë anëtarë, delegacioni turk – që ishte më i madhi – kishte 39.

Palët e tjera që morën pjesë në këtë aktivitet ishin bullgarët me 12 persona në delegacionin e tyre dhe delegacioni i Rusisë, Ukrainës dhe Gjeorgjisë me 14 përfaqësues.

Shumica e delegatëve nga vendet aleate ishin zyrtarë të ambasadave.

Për më tepër, komitete të ndryshme të specializuara përfshinin përfaqësues nga Belgjika, Danimarka, Spanja, Norvegjia, Holanda, Portugalia, Suedia dhe Shqipëria.

Libri përshkruan ritmin e konferencës si të ngjashëm me atë të Luftës së Parë Botërore, duke u luhatur midis negociatave, krizave dhe konflikteve. Në fund të fundit, fitorja turke shënoi një pikë kthese të rëndësishme në rishikimet e shumta të Traktatit të mëparshëm të Versajës, pasi një nga kombet e mundura në vitin 1918 u rikthye në skenën botërore.

Pasi bisedimet u ndërprenë për një kohë të pacaktuar në janar 1923, ato rifilluan në prill të të njëjtit vit dhe përfunduan në korrik, duke forcuar Traktatin e Paqes të Lozanës.

Qyteti i Lozanës festoi suksesin e traktatit me një festë madhështore publike.

Hotel Beau Rivage Palace: Një udhëtim historik

Duke hyrë në korridoret e hotelit Beau Rivage Palace, i cili u hap në 1861, vizitorët nisin një udhëtim historik. Muret zbukurojnë foto të ndryshme dhe copëza gazetash nga ditët e negociatave, duke ofruar një lidhje të prekshme me të kaluarën.

Ndërtesa kryesore aktuale, e ndërtuar në vitin 1908, krenohet me një përzierje të jashtëzakonshme të arkitekturës Art Nouveau dhe neo-barok.

Duke ruajtur strukturën e saj historike, salla historike Sandoz, ku u mbajtën bisedimet në vitet 1922-23, vazhdon të mbajë takime edhe sot e kësaj dite.

Zona e kopshtit të hotelit përmban një statujë që përkujton traktatin, e kompletuar me targa informacioni që mbajnë emrat e vendeve që nënshkruan marrëveshjen historike.

Përtej Konferencës së Paqes të Lozanës, Hoteli Beau Rivage Palace ka qenë dëshmitar i tubimeve të tjera kritike, duke përfshirë negociatat bërthamore të Iranit të vitit 2015.

AA