Zgjedhjet e 14 majit dolën të ishin një zhgënjim për opozitën e përbashkët të Türkiyes, pasi ajo dështoi shumë si në garën presidenciale, ashtu edhe në zgjedhjet parlamentare.
Në garën presidenciale, presidenti aktual Recep Tayyip Erdoğan mori 49,52 për qind të votave, duke e vendosur atë shumë më përpara se kundërshtari i tij opozitar Kemal Kilicdaroglu me 44,88 për qind. Aleanca e udhëhequr nga Erdoğani pretendoi gjithashtu një shumicë parlamentare.
Para zgjedhjeve, gjashtë parti opozitare ideologjikisht të ndryshme – nga të majtët te nacionalistët dhe konservatorët turq – ishin mbledhur për të formuar Aleancën e Kombit nën udhëheqjen e Partisë së majtë Republikane Popullore (CHP). Disa sondazhe parazgjedhore madje i dhanë aleancës opozitare një avantazh ndaj Aleancës së Popullit të udhëhequr nga Erdoğani.
Megjithatë, rezultatet e zgjedhjeve dëshmuan se përbërja e aleancës opozitare nuk ishte aq tërheqëse për elektoratin turk, pasi katër partnerët konservatorë të Tabelës së të Gjashtëve – Partia Gelecek, Partia Deva, Partia Saadet dhe Partia Demokratike – nuk dukej se iu dhanë votat që priteshin nga baza e tyre politike për Aleancën e Kombit dhe Kilicdaroglun.
Parti të vogla me fitime të mëdha
Megjithatë, këto katër parti fituan më shumë deputetë në listën e CHP-së se sa mund të kishin fituar nëse do të kishin konkurruar në zgjedhjet parlamentare nën logot e tyre partiake.
Por, në atë që duket të jetë një kontradiktë, përqindja e votave të opozitës kryesore (25,3 për qind) nuk u rrit ndjeshëm në krahasim me zgjedhjet e vitit 2018 (22,6 përqind) pavarësisht mbështetjes së deklaruar të katër partive për CHP-në.
Sipas mesatares së disa sondazheve para votimeve, pjesa totale e votave të katër partive ishte parashikuar në rreth 5 për qind. Por, pjesa e votave të CHP-së u duk se u rrit vetëm 2,7 për qind.
Është interesante se pavarësisht paraqitjes së tyre të dobët, Partia Gelecek, e udhëhequr nga Ahmet Davutoglu, një ish-kryeministër, fitoi 10 deputetë, ndërsa Partia Deva e ish-ministrit të financave Ali Babacan pretendoi 14 deputetë.
Nga ana tjetër, Partia Yeni Refah (YRP) nën Fatih Erbakan fitoi gati tre për qind të votave, më shumë se partitë Deva dhe Gelecek së bashku. Ndërkohë, Fatih Erbakan është djali i Necmettin Erbakan, themeluesit të lëvizjes Milli Gyrysh, e cila dikur përfshinte Recep Tayyip Erdoğanin dhe disa nga ndjekësit e tij.
Ndërsa YRP-ja, një pjesë e Aleancës së Popullit, e cila hyri në zgjedhjet parlamentare me logon e saj, fitoi pesë deputetë, partitë Deva dhe Gelecek, të cilat konkurruan kandidatët e tyre nën listën e CHP-së, fituan gjithsej 24 deputetë.
Kjo është gjithashtu e vërtetë për Partinë Saadet, e cila duket se ka marrë rreth një për qind, sipas sondazheve parazgjedhore. Por, partia pretendoi 10 deputetë, dy herë më shumë se YRP-ja.
Partia Demokratike, e cila duket se ka marrë shumë më pak se një për qind, sipas sondazheve parazgjedhore, ka marrë gjithashtu tre deputetë në parlament, një numër joproporcional i deputetëve në krahasim me votat e saj aktuale në elektoratin turk.
Suksesi joproporcional parlamentar i këtyre katër partive opozitare që garonin nën listën e CHP-së ishte diçka që tërhoqi vëmendjen e shumë analistëve politikë.
“Përvjedhja më e madhe në historinë politike turke”
Këtë çështje e komentoi edhe presidenti Erdoğan pas zgjedhjeve.
“CHP-ja i është nënshtruar përvjedhjes më të madhe në historinë politike turke, ose, siç e duan ata, tronditjes më të madhe në histori, nëpërmjet partnerëve të saj me të cilët hyri së bashku në zgjedhje", shkroi ai në Twitter në gjuhën turke.
Presidenti shtoi se Kilicdaroglu ishte mashtruar “nga miqtë e tij në tryezë”, duke iu referuar pseudonimit të aleancës “Tavolina e të Gjashtëve”.
Nëse deputetët e katër partive konservatore të zgjedhura nën listën e CHP-së largohen nga opozita kryesore, siç besojnë disa, partia e Kilicdaroglut do të ketë vetëm 130 deputetë, një rezultat më i keq për bllokun më të vjetër politik të vendit sesa zgjedhjet e vitit 2018, kur mori 146 deputetë.
Bileta fituese
Zgjedhjet e 14 majit treguan besueshmërinë e aleatëve nacionalistë dhe konservatorë të Erdoğanit, duke filluar nga Partia e Lëvizjes Nacionaliste (MHP) te YRP-ja, Partia Buyuk Birlik (BBP), një parti nacionaliste dhe Huda-Par, një lëvizje me një bazë të qëndrueshme në Rajonet juglindore dhe lindore të Türkiyes.
Një shtim i thjeshtë i votave nga këto parti tregoi se Erdoğan, një politikan i aftë me kredenciale të forta konservatore, bëri matematikën e duhur, ndryshe nga Kilicdaroglu.
Ndërsa Aleanca e Popullit mori 49,47 për qind të votave parlamentare, AK Partia e Erdoğanit fitoi 268 deputetë me 35,61 për qind. MHP-ja, e cila ka qenë prej kohësh e udhëhequr nga Devlet Bahçeli, mbrojti në masë të madhe pjesën e saj të votave nga viti 2018, duke dëshmuar se shumë sondazhe e kishin gabim që pretendonin 50 deputetë.
YRP-ja gjithashtu pati një paraqitje të fortë pavarësisht nga fakti se ajo u krijua vetëm pesë vjet më parë, ndërsa BBP-ja vazhdoi të ruante pjesën e saj të votave në rreth një për qind. Huda-Par, e cila kandidoi në listën e AK Partisë, fitoi katër deputetë.
Si rezultat, Aleanca e Popullit e udhëhequr nga Erdoğani pretendoi një shumicë parlamentare me 323 deputetë, duke përfshirë pesë deputetë të YRP-së nga një total prej 600 deputetësh.
Bileta humbëse
Nga ana tjetër, aleatët konservatorë dhe nacionalistë të Kilicdaroglu patën një paraqitje të dobët si në zgjedhjet presidenciale ashtu edhe në ato parlamentare të 14 majit.
Ndërsa Kilicdaroglu shtoi tre partnerë të tjerë në Aleancën e Kombit, blloku opozitar mori 35,02 për qind të votave, që korrespondon me një rritje mezi një për qind në krahasim me zgjedhjet e vitit 2018. Opozita priste të merrte një shumicë parlamentare, por mundi të pretendonte vetëm 212 deputetë.
Ndërsa CHP-ja mori një të katërtën e votave totale, një rezultat zhgënjyes për opozitën kryesore, aleati nacionalist i Kilicdaroglut, Partia Iyi, gjithashtu nuk mundi të rrisë votat e saj, duke qëndruar nën 10 për qind me 43 deputetë.
Partia e Majtë e Gjelbër, nën të cilën HDP-ja e lidhur me organizatën terroriste PKK drejtonte deputetët e saj, mori 8,82 për qind të votave. Kjo tregoi një rënie në bazën e mbështetjes së HDP-së, e cila mori 11,7 për qind të votave në zgjedhjet e mëparshme. HDP-ja kishte deklaruar se mbështeste ofertën presidenciale të Kilicdaroglut.
