Numri i orëve të punës, mënyra se si ato janë organizuar dhe disponueshmëria e periudhave të pushimit mund të ndikojnë ndjeshëm jo vetëm në cilësinë e punës, por edhe në jetën jashtë vendit të punës, thuhet në raportin e sivjetshëm të Organizatës Ndërkombëtare të Punës.
Studimi, i cili është i pari që fokusohet në balancën punë-jetë, shqyrton efektet e orarit të punës dhe orareve në performancën e bizneseve dhe punonjësve të tyre.
Duke mbuluar periudhat para dhe gjatë COVID-19, raporti zbulon se më shumë se një e treta e të gjithë punonjësve punojnë rregullisht më shumë se 48 orë në javë, ndërsa një e pesta e fuqisë punëtore globale po punon më pak se 35 orë në javë, që janë me orar të pjesshëm.
“Fenomeni i ashtuquajtur ‘Dorëheqja e Madhe’ ka vendosur ekuilibrin punë-jetë në ballë të çështjeve sociale dhe të tregut të punës në botën pas pandemisë”, tha autori kryesor Jon Messenger.
Rregullime të ndryshme
Raporti analizon oraret e ndryshme të punës dhe efektet e tyre në balancën punë-jetë, duke përfshirë ndërrimet, rregullimet për të qenë në gatishmëri, orët e ngjeshura dhe skemat e mesatares së orëve.
Marrëveshjet inovative të kohës së punës, të tilla si ato të prezantuara gjatë krizës COVID-19, mund të sjellin përfitime të mëdha, duke përfshirë produktivitet më të madh dhe përmirësim të ekuilibrit punë-jetë, tha Messenger.
“Ky raport tregon se nëse zbatojmë disa nga mësimet e krizës COVID-19 dhe shikojmë me shumë kujdes mënyrën e strukturimit të orarit të punës, si dhe gjatësinë e tyre të përgjithshme, ne mund të krijojmë një fitore të favorshme, duke përmirësuar performancën e biznesit dhe balanca punë-jetë”, shtoi ai.
Megjithatë, raporti paralajmëroi se përfitimet e disa rregullimeve fleksibile, të tilla si kalimi më shumë kohë me familjen, mund të shoqërohen gjithashtu me çekuilibër më të madh gjinor dhe rreziqe shëndetësore.
Reagimet ndaj pandemisë
Raporti gjithashtu shikon masat e reagimit ndaj krizës që qeveritë dhe bizneset morën gjatë pandemisë për të ndihmuar në funksionimin e organizatave dhe ruajtjen e vendeve të punës, të cilat zbuluan se më shumë punëtorë me orare të reduktuara ndihmuan në parandalimin e humbjeve të vendeve të punës.
Studimi gjithashtu nxjerr në pah ndryshimet afatgjata.
“Zbatimi në shkallë të gjerë i punës nga largësia pothuajse kudo në botë që ishte e mundur për ta bërë këtë, ndryshoi… natyrën e punësimit, me shumë gjasa për të ardhmen e parashikueshme”, pohon ai.
Masat e krizës COVID-19 sollën gjithashtu prova të reja të fuqishme që tregojnë se duke u dhënë punëtorëve më shumë fleksibilitet në mënyrën se si, ku dhe kur punojnë, mund të jetë pozitive si për ta ashtu edhe për biznesin, me përfitime të konsiderueshme produktiviteti.
Anasjelltas, kufizimi i fleksibilitetit sjell kosto të konsiderueshme, duke përfshirë qarkullim më të lartë të stafit.
“Ekziston një sasi e konsiderueshme provash që politikat e balancës punë-jetë ofrojnë përfitime të rëndësishme për ndërmarrjet, duke mbështetur argumentin se politika të tilla janë një “fitim-fitim” si për punëdhënësit ashtu edhe për punonjësit”, thuhet në raport.
Vëzhgimet
Raporti përfshin një sërë përfundimesh, të tilla si se oraret më të gjata të punës në përgjithësi shoqërohen me produktivitet më të ulët, ndërsa oraret më të shkurtra janë të lidhura me prodhim më të madh.
Ai gjithashtu mbështet se ligjet dhe rregulloret që vendosin një kufi të sipërm në oraret e punës dhe periudhat e pushimit të ligjshëm kontribuojnë në shëndetin dhe mirëqenien afatgjatë të shoqërisë.
Rekomandime
Sipas Working Time, vendet duhet të vazhdojnë të mbështesin iniciativat e epokës së pandemisë, të tilla si skemat gjithëpërfshirëse të punës me kohë të shkurtër, të cilat jo vetëm që ruajtën vendet e punës, por gjithashtu rritën fuqinë blerëse dhe ndihmuan në zbutjen e efekteve të krizave ekonomike.
Ai gjithashtu synon për një ndryshim të politikave publike për të reduktuar numrin e orareve të punës në shumë vende dhe për të promovuar një ekuilibër të shëndetshëm punë-jetë.
Dhe, së fundmi, raporti inkurajon punën në distancë për të ndihmuar në ruajtjen e punësimit dhe për t’u dhënë punëtorëve më shumë mundësi veprimi për efekte më të mëdha.
Megjithatë, për të përmbajtur efektet e mundshme negative, ai paralajmëroi se këto dhe rregullime të tjera fleksibile të punës duhet të rregullohen mirë, për të mbështetur atë që shpesh quhet “e drejta për t’u shkëputur” nga puna.
