Gjashtë shkurti i vitit të kaluar ndryshoi jetën e Arif Anacit.
Më 6 shkurt të vitit të kaluar, në orën 4:17 të mëngjesit me orën lokale, Türkiye u godit nga një tërmet 7,7 ballë në lagjen Pazarcik të Kahramanmaras, ndërsa në orën 13:24 në rrethin Elbistan, ndodhi një tërmet tjetër me magnitudë 7,6.
Rreth 100 të afërm të Anacit vdiqën si pasojë e tërmetit, duke përfshirë më të afërmit e tij, vajzën, mbesën dhe dhëndrin.
Ora e tij e dorës lexon ende 4:17 të mëngjesit, koha kur tërmeti goditi zonën.
Një vajzë, mbesa dhe dhëndër u vranë kur një ndërtesë nëntëkatëshe u shemb në lagjen Mimar Sinan të Adiyaman.
Në atë kohë ai ishte në Istanbul. Ai u kthye sapo mori vesh lajmin.
"Për mua 6 shkurti ishte një provë për apokalipsin. Uroj që kjo të mos ndodhë as me armikun tim. Ata që nuk e kanë përjetuar dhimbjen e një fëmije, nuk e dinë se çfarë është. Prona kompensohet, por fëmija nuk mundet", tha Anac.
Duke thënë se ai ndaloi orën e tij në 4:17 të mëngjesit në minutat e para të tërmetit, Anac tha:
"Kam 25 vjet që e përdor orën. E ndalova në atë kohë sepse asgjë nuk është më njësoj, jeta ime nuk është e njëjtë".
Ai kujtoi se kishte folur me vajzën e tij atë mbrëmje para tërmetit. Megjithatë, ai mori një lajm të keq në mëngjes.
“Më telefonoi vëllai dhe më tha se në Adiyaman ka ndodhur një tërmet i madh dhe ndërtesa ku jetonte vajza ime është shkatërruar. I thirra të gjithë, nuk dija çfarë të bëja. Shkova menjëherë atje”, tha Anac.
Më pas koha dhe jeta ndaluan për të.
"Unë eci nëpër rrugët e vendlindjes sime, kujtimet më janë shkatërruar, miqtë e mi kanë vdekur. Kujtimet i mbaj në telefonin tim," tha Anac.
Në “katastrofën e shekullit” që goditi Kahramanmaras, si dhe Hatay, Osmaniye, Adiyaman, Diyarbakir, Sanliurfa, Gaziantep, Kilis, Adana, Malatya dhe Elazig, humbën jetën 53.537 persona dhe u lënduan 107.213.
